Ben Jij Nieuwschierig?

Ik hang afwachtend bij de brievenbus en volg mijn broer met de brief. Ik kijk stiekem mee over zijn schouder. Duikrol. Gris weg. Stoomkoker. Rand losweken. Lezen. Lachen. Iets bijschrijven. Dichtkleven! Mijn naam is haas. Weghuppelen. Ik loop er in een grote boog fluitend omheen. Wie schrijft er nu aan je broer, poeh!

Rits! Wég met die cadeauverpakking. Op de kast ligt nog een rol. Ik pak het eigenhandig terug in. Fijn cadeau trouwens, die ontharingsset. Een ontharingsset?!? Trippel trippel. Even schudden. Ik houd de pakjes tegen het licht studeer de vorm van de verpakking. Ik maak een schraplijst: een fiets? Neen. Een paar pantoffels? Verhip, wie weet... Niks. Ik heb niks gezien. Ik heb karakter. Ik laat me morgen wel verrassen.

Ik klop driemaal hard op de muur en brul: «Het kan me niet schelen waarover het gaat, maar ik wil slapen!» Ik stop mijn hoofd onder het hoofdkussen en neurie een nummer van Eddy Wally. Ik zet een glas uit de badkamer tegen de wand, kleef mijn oor er tegen. Mijn ogen worden groter wanneer ik hoor dat ze ... hohohohoho!

Ik bel met een zware stem naar de politiediensten en vraag waar het brandt. Ik zeg ook dat ik een vet waterpistool heb waar ik ooit de barbecue mee doofde. Ik sluit mijn oren, steek mijn wijsvingers in de oren en bid om regen. Ik spring op mijn fiets en sjees* er achteraan. Zo’n lekker vuurtje wil ik voor geen geld ter wereld missen. Hé, ze rijden de Schoolstraat in!

Ik blijf bij het bureau staan. «En dan nu de punten graag, juffie!» Ik noteer in mijn agenda de dag waarop we de toetsen terug krijgen. Ik wis dit toetsmoment meteen uit mijn hoofd. Buiten schijnt de zon en ik ben verliefd en de wereld is mooi en er is nergens oorlog en ik word vast beroemd en...